امنیت سایبری زمینه ای است که بیش از تمام زیرشاخه های نرم افزاری نیازمند فناوری های جدید است، چون بدافزارها و ترفندهای نفوذ دائماً در حال پیشرفت هستند و باید سیستم های تأمین کننده ایمنی در فضای مجازی هم پا به پای آنها رشد کنند. این موضوع باعث شده است که توسعه سیستم های امنیت سایبری حتی فراتر از زیرساخت های معمول کشورها و با بودجه های کلان دنبال شود. در ایران هم بخشی از این کار را بر عهده شرکت های دانش بنیان گذاشته است.
امنیت سایبری در دنیای امروز که فناوری اطلاعات به طور گسترده در جوامع نفوذ کرده است، به یک دغدغه جدی برای شرکت ها و صنایع تبدیل شده است. این اهمیت به دلایل متعددی قابل توجیه است.
اولاً، اطلاعات ارزشمندترین دارایی بسیاری از شرکت ها است. این اطلاعات شامل داده های مشتریان، اطلاعات مالی، اسرار تجاری و اطلاعات حساس دیگر است. حملات سایبری می‌توانند منجر به سرقت، افشا یا تخریب این اطلاعات شوند که عواقب جبران ناپذیری برای شرکت ها در پی خواهد داشت. از دست دادن اعتماد مشتریان، جریمه های قانونی، اختلال در عملیات تجاری و حتی ورشکستگی از جمله این عواقب هستند.
برای مثال، شرکت های تولیدکننده مواد غذایی اهمیت فراوانی برای فرمولاسیون تولیدات خودشان قائل هستند. طبیعتاً اگر این فرمولاسیون به دست رقبا بیافتد، شرکت دچار چالش های جدی خواهد شد و حتی احتمال ورشکستگی آن هم مطرح می شود.
ثانیاً، زیرساخت های حیاتی بسیاری از صنایع به فناوری اطلاعات وابسته هستند. حملات سایبری به این زیرساخت ها می‌تواند منجر به اختلال در تولید، توزیع و ارائه خدمات شود. برای مثال، یک حمله سایبری به سیستم کنترل یک نیروگاه می تواند منجر به قطع برق شود و یا یک حمله سایبری به سیستم حمل و نقل عمومی می تواند به اختلال در تردد و ایجاد مشکلات اجتماعی منجر شود. بنابراین، حفاظت از زیرساخت های حیاتی در برابر حملات سایبری از اهمیت بالایی برخوردار است.
پس حتی اگر اطلاعات حیاتی برای سرقت و لو رفتن هم وجود نداشته باشد، سیستم هایی که به صورت مستمر فعالیت می کنند بر اثر تهدیدهای سایبری ممکن است دچار اختلال شده و در نتیجه مشکلات متعددی برای طیف وسیعی از استفاده کنندگان از آنها به وجود بیاورند.
در نهایت، رعایت مقررات و استانداردهای امنیتی نیز یکی دیگر از دلایل اهمیت امنیت سایبری برای شرکت‌ها است. بسیاری از کشورها و صنایع قوانین و مقرراتی را برای حفاظت از اطلاعات شخصی و حساس وضع کرده اند. شرکت هایی که از این قوانین تخطی کنند، ممکن است با جریمه های سنگین و از دست دادن مجوزهای فعالیت مواجه شوند. علاوه بر این، مشتریان و شرکای تجاری نیز تمایل دارند با شرکت هایی همکاری کنند که امنیت اطلاعات را جدی بگیرند.
همه این موارد در کنار یکدیگر باعث می شود که نتوان اهمیت این حوزه را دستکم گرفت. اما راه حل برای تأمین این نیاز چه خواهد بود؟
امنیت سایبری یکی از حوزه های نرم افزاری است که به خاطر اهمیت آن، مرتباً در حال پیشرفت کردن و تغییر و تحول است. به همین دلیل برخلاف بسیاری از حوزه های صنعتی که بعضاً ممکن است چندین سال از تجهیزات یکسان بدون هیچ تغییری استفاده کنند، در تکنولوژی های امنیت سایبری دائماً شاهد تحول و به کارگیری ابزارهای جدید هستیم.
اولین راه حلی که برای تأمین این سیستم ها به ذهن می رسد، کمک گرفتن از شرکت های نرم افزاری است که به برنامه نویسی و توسعه سیستم می پردازند. ایراد عمده اینجاست که هر شرکت نرم افزار یا کسب و کار برنامه نویسی الزاماً قادر نیست سیستم امنیتی مناسبی مهیا کند. بسیاری از این شرکت ها برای آموزش، کدنویسی و توسعه سیستم ها به میانگین سطح فناوری رایج در کشور تکیه می کنند و اگر زیرساخت ها در کشور برای توسعه این فناوری ها کافی نباشد، طبیعتاً با متخصصین کمتری هم برای توسعه سایبری روبرو می شویم.
شرکت های دانش بنیان به عنوان مجموعه هایی که جلوتر از فناوری رایج در کشورها حرکت می کنند، روش مناسبی برای توسعه ابزارهای مرتبط با امنیت سایبری در ایران به حساب می آیند. به همین دلیل است که نهادهای مسئول این طرح مانند معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری، بحث ایمنی در فضای مجازی را هم در حوزه های فعالیت دانش بنیان که حمایت دریافت می کنند، گنجانده است.
به این ترتیب اگر شرکتی در این حوزه فعالیت کند، با دریافت گواهی دانش بنیان می تواند از حمایت های دانش بنیان و امتیازاتی که دریافت این تأییدیه در اختیارش قرار می دهد، بهره برداری کند. این کار به ترغیب شرکت ها به فعالیت در این زمینه منجر شده و در نهایت در صورتی که از طرف برنامه نویسان و کسب و کارهای نرم افزاری کشور مورد توجه قرار بگیرد، نیازهای امنیتی کشور را تا سطح قابل توجهی تأمین می کند.
در فهرست کالا و خدمات دانش بنیان، دسته «فناوری اطلاعات و ارتباطات و نرم افزارهای رایانه ای» به محصولات و خدماتی اختصاص یافته است که مستقیماً با نرم افزارها و فضای مجازی ارتباط پیدا می کنند. زیرشاخه این دسته هم «امنیت فضای تبادل اطلاعات» نام دارد که به طور ویژه با امنیت سایبری کار می کند.
شرکت های دانش بنیانی که در این دسته تأییدیه دانش بنیان می گیرند، محصولاتی توسعه می دهند که برای شناسایی ریسک ها، محافظت از داده ها، تشخیص بدافزارها و مسیرهای آسیب پذیری، پاسخگویی به ریسک های امنیتی، مدیریت سیستم و انواع راهکارهای جامع امنیت اطلاعات استفاده می شوند. برخی از مهمترین نرم افزارها و ابزارهای امنیتی در این حوزه عبارتند از:
جمع بندی
در این مطلب در مجموعه فن بنیان به بررسی امنیت سایبری و کارهایی که شرکت های دانش بنیان در این زمینه می توانند برای شرکت ها انجام بدهند پرداختیم. در صورتی که در حال حاضر مشغول توسعه نرم افزارهای امنیت اطلاعات هستید و می خواهید در این حوزه تأییدیه دریافت کنید، مجموعه ما خدمات خود را برای ارزیابی محصول و مشاوره دریافت گواهی دانش بنیان در اختیار شما مخاطبان عزیز قرار می دهد. همچنین پس از دریافت تأییدیه نیز همراهتان خواهیم بود تا از حمایت های این طرح بهره برداری کنید.
پس همین امروز با ما تماس بگیرید تا کارشناسان ما به شما در این زمینه یاری بدهند.
برای جلسه مشاوره لطفا فرم زیر را تکمیل نمایید و یا با شماره های درج شده تماس بگیرید.
