شرکت های دانش بنیان گواهی خود را به مدد داشتن یک محصول یا خدمت با ویژگی های معین بدست می آورند. اینکه این محصول چیست و تحت چه شرایطی از سوی نهادهای مسئول این طرح مورد تأیید قرار می گیرد، یکی از مهمترین سوالاتی است که ذهن فعالان اقتصادی را در کشور درگیر خود کرده است. از آنجایی که اطلاعات در این خصوص هم شفاف نیست، حجم عظیمی از اطلاعات نادرست در این خصوص در فضای اینترنت پراکنده شده است. با ما در این مطلب همراه باشید تا با ویژگی های صحیح و دقیق این محصولات آشنا شوید.
یک شرکت دانش بنیان مجموعه ای است که با به کارگیری علم و دانش به تولید محصولاتی می پردازد که عرضه آنها در توان عمده مجموعه های مشابه در فضای اقتصاد ایران نیست. اما از آنجایی که این طرح تلاش می کند شرکت های واقعا مستعد و توانمند را از مدعیان دروغین غربال کند، باید ساز و کاری برای سنجش این توانایی در مجموعه های متقاضی وجود داشته باشد. این ساز و کار در قالب بررسی خروجی های شرکت طراحی شده است و بنابراین روی محصول تمرکز می کند.
یک محصول دانش بنیان به عنوان چکیده و عصاره فعالیت شرکت عرضه کننده خود عمل می کند: با بررسی آن، ارزیاب های معاونت علمی نظر می دهند که آیا مجموعه مورد نظر از نظر علمی، توانایی به کارگیری علم و در نهایت تبدیل آن به سود اقتصادی دارای شرایط مد نظر طرح هست یا خیر. بنابراین دانستن ویژگی هایی که چنین محصولی را از نظر نهادهای مسئول قابل قبول می کند، می تواند در فرآیند دریافت تأییدیه بی نهایت مهم باشد.
یک محصول یا خدمت بسته به حوزه فعالیت شرکت می تواند از بسیاری جهات مورد بررسی قرار بگیرد و بنابراین تهیه یک لیست جامع از شرایط دانش بنیانی آن بسیار فراتر از حوصله خوانندگان این مقاله خواهد بود. برای مثال معیارهای بررسی یک محصول در حوزه نرم افزار تفاوت های بنیادین و اساسی با محصولات حوزه کشاورزی دارد. با این وجود، به صورت کلی می توان شرایطی را مطرح کرد که حداقل برای اینکه شانس دریافت تأییدیه داشته باشید، باید آنها را در محصول خود مشاهده کنید. این موارد در ادامه آورده شده اند.
بالا بودن سطح فناوری به لحاظ منطقی یک موضوع بدیهی به نظر می رسد، با این حال تعریف دقیق آن کار راحتی نیست. چه ملاکی را باید برای بالا بودن سطح فناوری بررسی کرد؟ این سوال ممکن است در خصوص تجهیزات صنعتی و ماشین آلات راحت پاسخ داده شود: استفاده از سیستم های رباتیک، نرم افزارهای عملیات و کنترل یا امکانات اضافی برای کار با مواد و وسایل از جمله مواردی هستند که در بررسی تجهیزات می توان به عنوان عامل تعیین کننده سطح تکنولوژی آنها مطرح کرد. اما وقتی بخواهیم در خصوص مواد غذایی، نرم افزارها و داروها حرف بزنیم چطور؟
در عمل، معاونت علمی هم به این چالش ها و ابهامات واقف است و به همین دلیل در هر حوزه ای معیارهای متعدد برای بررسی فناوری به کار رفته در تولیدات در نظر گرفته است. این معیارها به صورت عمومی در اختیار متقاضیان قرار نمی گیرند و اگر در این حوزه تجربه کافی نداشته باشید، بعید است بتوانید از آنها سر در بیاورید.
مجموعه ما برای درک بهتر سطح فناوری یا به اصطلاح های تک بودن، یک تعریف ساده و قابل درک دارد: اگر به نسبت رقبا، محصولی که شما عرضه می کنید سطح فناوری بالاتری داشته باشد، های تک خواهد بود. برای مثال نوشتن یک نرم افزار ساده برای مشاهده عکس ها شاید چندان دشوار نباشد، اما طراحی یک سیستم عامل کار هر کسی نیست و قطعا در سطوح بالاتر تکنولوژی قرار می گیرد.
تولید در محل شرکت را به راحتی می توان تعریف کرد: تیم تحقیق و توسعه (R&D) محصول باید جزو بدنه رسمی مجموعه شما بوده و حقوق بگیر شما باشند. به عبارت دیگر، اگر تولید بخش حیاتی از محصولتان را برون سپاری کرده اید یا صرفاً حق امتیاز عرضه آن را خریده اید، نمی توانید به کمک آن گواهی دریافت کنید.
برای مثال فرض کنید یک نوشیدنی انرژی زای خارجی در بازار وجود دارد که بسیار هم پرطرفدار است. اگر حق امتیاز تولید و پخش این نوشیدنی را از تولیدکننده اصلی خریداری کنید، نمی توان به کمک آن گواهی گرفت. اما اگر بخش تحقیق و توسعه شما توانسته باشد فرمولاسیون نوشیدنی را بازسازی کند و به اصطلاح روی آن مهندسی معکوس انجام بدهد، شرایط دریافت تأییدیه را پیدا می کنید.
این مورد به خصوص در سالیان اخیر کمتر محل سختگیری ارزیاب های معاونت علمی بوده است، اما همچنان خوب است آن را به عنوان یکی از مسائل مهم برای دریافت گواهی در نظر داشته باشید. تکمیل بودن یعنی باد محصول یا خدمتی که برای آن درخواست ارزیابی داده اید، حداقل یک نمونه آزمایشی داشته باشد. به صرف ایده پردازی نمی توانید برای تأییدیه اقدام کنید.
مصداق بارز تکمیل بودن را می توان در نرم افزارها مشاهده کرد. فرض کنید مدعی طراحی یک سیستم آنتی ویروس کامل هستید. در صورتی که ارزیاب بخواهد برای بررسی نرم افزار به شما مراجعه کند، باید تمام اجزای عملکردی آنتی ویروس آماده کار باشند: در حقیقت هیچ بخشی از کد یا طراحی رابط کاربری آن نباید «در حال توسعه» باشد و باید تمام شده باشد.
مثال دیگر می تواند مواد غذایی رژیمی باشد. شما مدعی تولید یک مکمل غذایی رژیمی هستید که آثار و مزایای مشخصی هم دارد. تنها در صورتی می توانید برای آن تأییدیه بگیرید که مدارک آزمایشگاه و تست های انجام شده روی ماده رژیمی اثبات کند که این ویژگی ها در محصول شما وجود دارد. مطرح کردن اینکه «در آینده قرار است این کار انجام شود»، به طور قطع تنها دست شما را از تأییدیه کوتاه خواهد کرد.
اغلب اوقات ارزیاب ها به سودآوری محصول برای تکمیل بودن آن هم نگاه می کنند. برای مثال، پلتفرم های آنلاین اغلب با حجم مخاطب و کاربر روزانه خود سنجیده می شوند. از این طریق هم می توان تأیید کرد که پلتفرم از پس مدیریت حجم ادعا شده کاربران برمی آید و هم مشخص می شود که در مقایسه با رقبا در جایگاه فنی و خدماتی خوبی قرار دارد.
جمع بندی
در این مطلب تلاش کردیم علاقمندان و متقاضیانی که در خصوص ویژگی های محصولات دانش بنیان کنجکاو هستند با ویژگی های این تولیدات بیشتر آشنا کنیم. همان طور که در متن هم تأکید کردیم، گرچه در اینجا چهارچوبی از آنچه که معاونت علمی از متقاضیان طلب می کند آورده شده است، اما همچنان نیازمند تجربه قابل توجه در آشنایی با خواسته های ارزیاب ها هستید تا بتوانید به درستی پتانسیل دریافت تأییدیه خود را تخمین بزنید. این کاری است که هر کسی از عهده آن برنمی آید.
مجموعه فن بنیان در این مرحله است که خدمات خود را به شما عرضه می کند. کارشناسان ما با سال ها تجربه فعالیت در این زمینه و آشنایی با فهرست بلندبالایی از شرایط فنی و نکات ریز و درشت ارزیابی، می توانند به شما کمک کنند تا هم شرایط دریافت بالقوه گواهی را بررسی کنید و هم در صورت نداشتن آنها، متوجه شوید که چه کاری باید برای بدست آوردن پتانسیل مذکور انجام دهید. پس همین امروز با ما تماس بگیرید تا در این خصوص بیشتر بدانید و در اسرع وقت تأییدیه خود را دریافت کنید.
برای جلسه مشاوره لطفا فرم زیر را تکمیل نمایید و یا با شماره های درج شده تماس بگیرید.
