در مجموعه فن بنیان، مقالات متعددی در خصوص نحوه دانش بنیان شدن و البته مزایای دانش بنیان تهیه شده است. زمانی که در خصوص این مزایا و به خصوص حمایت های این طرح صحبت می کنیم اغلب یک عبارت به کرات مطرح می شود: «میزان بهره مند شدن از این حمایت ها به عوامل بسیاری بستگی دارد.» این سقف بهره برداری در مواردی مثل وام دانش بنیان به شدت اهمیت پیدا می کند و بسیاری از شرکت ها به آن توجه خاصی معطوف می کنند. اما چه عاملی تعیین کننده سقف مذکور خواهد بود؟
یکی از مهمترین عواملی که مشخص می کند شرکت تا چه سطحی از حمایت ها را مجاز است دریافت کند، نوع شرکت دانش بنیان است که در گواهی و بر اساس ارزیابی معاونت علمی از شرایط شرکت مشخص می شود. در این مطلب تلاش می کنیم انواع شرکت دانش بنیان و مزایا و معایب هر کدام را به شما معرفی کنیم. با ما همراه باشید.
از سال 1389 که قانون مربوط به این طرح در مجلس تصویب شد، تغییرات ریز و درشت فراوانی در ساختار اجرایی آن اتفاق افتاده است. یکی از نمونه های بزرگتر این تغییرات را در اردیبهشت 1402 شاهد بودیم، زمانی که طی جلسه ای که کارگروه دائمی شورای راهبری فناوریها و تولیدات دانش بنیان برگزار نمود، آیین نامه ارزیابی و حمایت از شرکت ها و موسسات دانش بنیان به شکلی تغییر کرد که دسته بندی جدیدی را نسبت به قوانین قدیمی در نظر بگیرد. بنابراین زمانی که در خصوص دسته بندی این مجموعه ها طبق قانون صحبت می کنیم، برخی دسته بندی قدیم و برخی دسته بندی جدید را مطرح می کنند.
در دسته بندی قدیم تمرکز بر روی سطح فناوری ارائه شده بود و حتی شرکت های نوپا و استارتاپ های تازه تأسیس هم به صورت بالقوه می توانستند از بالاترین سطح حمایت ها بهره مند شوند. این موضوع البته با اشکالاتی همراه بود که مهمترین آن، دشوار شدن فرآیند ارزیابی و معضل هایی بود که معاونت علمی و صندوق نوآوری و شکوفایی در تأمین منابع و حمایت های مورد نیاز شرکت ها با آنها برخورد پیدا کردند.
در دسته بندی جدید پتانسیل شرکت بر اساس سابقه فعالیت و فعالیتش در بازار بیشتر مورد توجه قرار می گیرد تا بتوان حمایت های سطح بالا و ارزشمند را مستقیم به سمت مجموعه هایی سرازیر کرد که واقعاً به کمک آنها می توانند به گشایش اقتصادی قابل توجه دست پیدا کنند.
در ادامه هر دو دسته بندی را به شما معرفی می کنیم.
در آیین نامه قدیم، سطح فناوری محصول بیش از هر چیز اهمیت داشت. اولویت دوم بر روی بررسی اظهارنامه مالیاتی گذاشته شده بود، جایی که داشتن یا نداشتن این اظهارنامه می توانست مشکل کند که یک شرکت به عنوان دانش بنیان نوپا یا دانش بنیان تولیدی شناخته می شود. در این ساختار شرکت ها از نظر سطح فناوری محصول یا خدمت دارای سه دسته نوع یک، نوع دو و نوع سه بودند که بیشترین سطح خدمات به نوع یک و کمترین آن به نوع سه تعلق می گرفت. در حمایت هایی مثل وام، نوپا یا تولیدی بودن مهم بود و شرکت های تولیدی به خاطر عقبه تجاری بهترشان، وام بیشتری هم دریافت می کردند.
بر این اساس، شش دسته اصلی در قوانین قدیم برای این شرکت ها در نظر گرفته می شد:
در این مجموعه ها، بیش از 25 درصد درآمد در آخرین اظهار نامه مالیاتی، حاصل از فروش محصولات و تولیدات دانش بنیان مجموعه است. نکته حائز اهمیت در این شرکت‌ها، این است که علاوه بر داشتن طراحی کالای مبتنی بر تحقیق و توسعه، محصول آنها، باید به مرحله تولید با بهره گیری سطح فناوری بسیار بالا و تولید ارزش افزوده زیاد برسد که آن محصول را مشمول دریافت تائیدیه دانش بنیان سطح یک کند.
به مجموعه‌ای از شرکت‌ها گفته می‌شود که به تازگی فعالیت خود را شروع کرده‌اند و هیچ گونه دستاورد مالی نداشته‌اند. شرکت‌های دانش‌بنیان نوپا نوع یک، باید کالا و خدمات خود را به مرحله تولید برسانند یا حداقل در حد نمونه آزمایشگاهی تولید کنند. محصولات این شرکت‌ها باید سطح فناوری بسیار بالایی داشته باشند و باعث به وجود آمدن ارزش افزوده بالایی شوند تا بتوانند در دسته شرکت‌های نوع یک قرار بگیرند.
این مجموعه ها در آخرین اظهارنامه مالیاتی گذشته خود، دارای درآمد عملیاتی باشند، و همچنین دارای سه شرط مرحله تولید، سطح فناوری و تسلط بر دانش فنی باشند. در واقع این شرکت‌ها نسبت به شرکت‌های دانش بنیان تولیدی نوع یک، سطح فناوری پایین‌تری دارند.
به مجموعه‌ای از شرکت‌ها گفته می‌شود که به تازگی فعالیت خود را شروع کرده‌اند و هیچ گونه دستاورد مالی نداشته‌اند. کالا و خدمات این شرکت‌ها نیز یا باید به مرحله تولید برسند یا حداقل در حد نمونه آزمایشگاهی تولید شوند.محصولات این شرکت‌ها، باید سطح فناوری بالایی داشته باشند. تنها تفاوت این نوع شرکت‌ها با نوپا نوع یک، این است که ارزش افزوده و سطح پیچیدگی فنی محصولات آنها، کمتر از دسته اول است.
این شرکت ها اغلب در مناطق کمتر برخوردار مستقر هستند و بیشتر اوقات نقش موثری در حل مسائل فرهنگی، علوم انسانی و اجتماعی کشور دارند. همان طور که تا اینجا متوجه شده اید، در نوع تولیدی مجموعه دارای اظهارنامه مالیاتی است و درآمدزایی داشته است.
این شرکت‌ها نیز مانند شرکت‌های نوپا نوع یک و نوپا نوع دو، به تازگی فعالیت خود را آغاز کرده‌اند و هیچ گونه دستاورد مالی نداشته‌اند. شرکت‌های دانش بنیان نوپا نوع سه، مانند تولیدی نوع سه، نسبت به سایر شرکت‌های دانش بنیان از حمایت‌ها و مزایای کمتری برخوردارند.
لازم به توضیح است که شما توانایی ثبت کردن یک شرکت دانش بنیان را ندارید، بلکه ابتدا باید یک شرکت ثبت کرده و پس از آن اقدام به دریافت تاییدیه های دانش بنیان کنید. شایان ذکر است که ثبت شرکت دانش بنیان مراحل خاص خود را دارد که باید با همه این مراحل به طور کامل آشنا باشید تا بتوانید در کمترین زمان ممکن و بدون احتمال رد شدن درخواست ثبت شرکت، شرکت دانش بنیان خودتان را ثبت نمایید. در وب سایت فن بنیان به طور کامل و جامع در مورد شرایط و مراحل ثبت شرکت دانش بنیان توضیح داده شده است و با مراجعه به لینک پایین می توانید این موارد را مطالعه فرمایید.
قوانین جدید بر اساس آیین نامه قانون جهش دانش بنیان طراحی شد، یک متمم که در مجلس شورای اسلامی در سال 1402 تصویب شد و دولت را موظف کرد که تغییرات فراوانی در نحوه اجرای طرح اعمال کند. بر این اساس حالا سابقه فعالیت و نفوذ یک مجموعه در بازار به مراتب اهمیت بیشتری پیدا کرد و سهم فروش محصول دانش بنیان از کل سود مجموعه، مبلغ اظهارنامه مالیاتی و میزان بلوغ یک شرکت در فضای اقتصادی حوزه فعالیتش مورد توجه قرار گرفت.
قوانین جدید بر اساس آیین نامه قانون جهش دانش بنیان طراحی شد، یک متمم که در مجلس شورای اسلامی در سال 1402 تصویب شد و دولت را موظف کرد که تغییرات فراوانی در نحوه اجرای طرح اعمال کند. بر این اساس حالا سابقه فعالیت و نفوذ یک مجموعه در بازار به مراتب اهمیت بیشتری پیدا کرد و سهم فروش محصول دانش بنیان از کل سود مجموعه، مبلغ اظهارنامه مالیاتی و میزان بلوغ یک شرکت در فضای اقتصادی حوزه فعالیتش مورد توجه قرار گرفت.
در حال حاضر طرح دانش بنیان بر اساس مؤلفه های مذکور به بررسی شرکت ها می پردازد و شرکت ها به این شکل دسته بندی می شوند. بنابراین دقت داشته باشید که دسته بندی قدیم در حال حاضر منسوخ شده است.
بر اساس قوانین جدید، سه دسته برای شرکت ها در نظر گرفته می شود:
محصول یا خدمت ارائه شده توسط این مجموعه هنوز از نظر کسب و کاری و اقتصادی به بلوغ کافی دست نیافته است. تا زمانی که محصول تولیدی این شرکت حداقل دارای یک نمونه آزمایشگاهی مطابق با فهرست کالاها و خدمات دانش‌بنیان باشد، برای تولید انبوه آن برنامه تحقیق و توسعه تهیه شده باشد و حداقل 50 درصد هزینه شرکت صرف تحقیق در توسعه آن شده باشد، پتانسیل دریافت تأییدیه از طرف متقاضی وجود دارد. جدا از این، درآمد عملیاتی شرکت در آخرین اظهارنامه مالیاتی باید کمتر از 50 میلیارد ریال باشد و مجموعه باید برنامه رشد هم برای توسعه محصول خود ارائه دهد.
این مجموعهها اغلب سطح مشخصی از بلوغ کسب و کار را در خصوص تولید و توسعه کالاها و خدمات فناورانه بدست آوردهاند. تحت چهار شرط تقاضای این فعالان برای دریافت تأییدیه دانش‌بنیان مورد قبول واقع می‌شود: محصول باید به صورت تجاری تولید شود، درآمد عملیاتی در اخرین اظهارنامه مالیاتی شرکت باید بالاتر از 50 میلیارد ریال باشد، برنامه رشد مجموعه باید به معاونت علمی ریاست جمهوری ارائه گردیده و در نهایت سهم فروش کالا یا خدمت مذکور از فروش کل شرکت باید کمتر از 50 درصد باشد.
این مجموعه ها به بلوغ کامل دست یافته و در واقع از نظر کسب و کار، در زمان ارائه تقاضا در وضعیت مستقل و مناسبی به سر میبرند و بازار کار خود را بدست آوردهاند. این دسته هم چهار شرط مختص به خود را خواهد داشت: درآمد عملیاتی در آخرین اظهارنامه مالیاتی باید بیش از 50 میلیارد ریال باشد، حداقل نیروی بیمه شده تمام وقت آن باید 10 نفر باشند، سهم فروش کالاها و خدمات دانش‌بنیان از کل فروش مجموعه باید حداقل 50 درصد باشد و محصول مورد بحث هم باید شرایط دریافت تأییدیه طبق فهرست کالا و خدمات دانش بنیان را داشت.
مجموعه فن بنیان قادر است خدمات خود را برای توسعه محصول، از سر گذراندن فرآیندهای ارزیابی و دریافت تأییدیه دانش بنیان در اختیار تمام شرکت های ایرانی قرار دهد. فرقی نمی کند که قصد داشته باشید کدام نوع گواهی را بدست آورید، چون همکاران و کارشناسان مجرب و متبحر ما می توانند شرایط شما را برای دستیابی به هدف مد نظرتان ارزیابی کرده و کمک کنند تا با حداقل دردسر و مطمئن ترین مسیر به آن دست پیدا کنید. تنها یک بار با ما تماس بگیرید تا از کیفیت این خدمات اطمینان پیدا کنید. برای دریافت مشاوره می توانید روی لینک زیر کلیک کنید.
برای جلسه مشاوره لطفا فرم زیر را تکمیل نمایید و یا با شماره های درج شده تماس بگیرید.