بحث رمز ارزها یا ارزهای دیجیتال در سالیان اخیر به شدت در فضای اقتصادی کشور شهرت یافته است و در هر گوشه ای که نگاه کنید، مردمی را می‌بینید که به این حوزه وارد شده اند و به توصیه اطرافیان یا با تحلیل خودشان اقدام به خرید و فروش این سرمایه‌های الکترونیکی می‌نمایند. اما شاید برایتان جالب باشد که در طرح دانش بنیان، برای شرکت‌هایی که در این زمینه فعالیت می‌کنند هم طرح‌های حمایتی در نظر گرفته شده است و این امکان وجود دارد که این شرکت‌ها هم تأییدیه این طرح را دریافت کنند. در این مطلب تلاش می‌کنیم مخاطبان عزیز را با این موضوع بیشتر آشنا کنیم.
فهرست مطالب
ابتدای امر بد نیست تعریف این حوزه را برای کسانی که با آن به اندازه کافی آشنایی ندارند، روشن کنیم. ارز دیجیتال ارزهایی است که در فعالیت‌های اقتصادی به صورت الکترونیکی ذخیره و منتقل می‌شوند و با نام‌هایی مانند رمزارز و کریپتوکارنسی هم شناخته می‌شوند که به فرآیند پیچیده رمزگذاری آنها برای جلوگیری از سرقت مربوط می‌شود. کریپتوکارنسی‌ها را می‌توان به صورت مستقیم و بدون دخالت هرگونه واسطه ای در اینترنت به شخص دیگری ارسال کرد، به عبارت دیگر برای ارسال ارزهای دیجیتال به یکدیگر نیازی به افتتاح حساب بانکی، استفاده از خدمات بانک‌ها یا هر سازمان واسطه دیگری نخواهید داشت و به همین دلیل اغلب آنها را منابع مالی غیرمتمرکز به حساب می‌آورند که تابع عرضه و تقاضا بوده و عمده سیاست‌های بانک‌ها بر آنها بی اثر هستند. فرایند خلق برخی از این پول‌ها مانند بیت کوین با ماینینگ انجام می‌شود و برای تعدادی دیگر از آنها، تمامی سرمایه موجود از قبل به صورت استخراج شده در شبکه قرار می‌گیرند.
ارزهای دیجیتال بر روی فناوری دفتر کل توزیع شده ساخته شده اند که یکی از محصولات مهم آن، فناوری بلاکچین است. بلاکچین‌های عمومی که اکثر ارزهای دیجیتال از آن استفاده می‌کنند، قابلیت مشاهده تمامی تراکنش‌‌ها را چه برای افرادی که در شبکه حضور دارند و چه برای افراد خارج از شبکه فراهم می‌کند. این موضوع آنها را برای تجارت بسیار مناسب می‌سازد و به همین دلیل است که پلتفرم‌های آنلاین متعددی برای خرید و فروش آنها راه اندازی می‌شود. این پلتفرم‌ها اغلب یک شرکت مسئول دارند و اینجاست که کلیت شرکت‌های فعال در این حوزه شکل می‌گیرد.
خدمات حوزه کریپتوکارنسی را می‌توان از چند نظر بررسی کرد. برخی از این شرکت‌ها کار تجارت و خرید و فروش آنها را مستقیماً بر عهده می‌گیرند که عملا به عنوان صرافی‌های آنلاین شناخته می‌شوند و فرآیند کارشان در زمره بازارهای مالی قابل بحث است. دسته دیگری از این خدمات به کیف پول‌های آنلاین مربوط می‌شوند، جایی که افراد می‌توانند سرمایه خود در بازارهای بین المللی رمزارز را نگهداری کنند و در صورت نیاز از آن برای خرید و فروش کریپتوکارنسی استفاده نمایند. البته بسیاری از صرافی‌های مدرن، هر دو خدمت را همزمان ارائه می‌دهند.
فناوری مورد نیاز برای فعالیت در این حوزه به وضوح در سطح طرح دانش بنیان قرار می‌گیرد و به همین دلیل عجیب نیست که مشاهده می‌کنیم معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری به عنوان متولی این طرح، مسئولیت حمایت از فعالان این حوزه را بر عهده گرفته است. اما شاید حالا برایتان این سوال پیش بیاید که این مجموعه‌ها از نظر نهادهای مسئول چطور دسته بندی می‌شوند. این موضوع را در ادامه بررسی می‌کنیم.
در میان دسته‌های 9 گانه ثبت شده در فهرست کالا و خدمات دانش بنیان، یک دسته به نرم افزارها و تولیدات فناوری اطلاعات اختصاص یافته است. در این دسته بندی، ذیل نرم افزارهای بانکی و فین تک، یک بخش کامل به نرم افزارهای رمزارز یا مبتنی بر بلاکچین اختصاص یافته است که شامل کیف پول‌های کریپتوکارنسی، صرافی‌ها، خودپردازها و درگاه‌های پرداخت رمزارز می‌شود. بنابراین مجموعه‌هایی که در این خصوص فعالیت می‌کنند، می‌توانند درخواست خود را ذیل شرکت‌های نرم افزار و فناوری اطلاعات به معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری عرضه کنند.
طبیعتا این امر به این معناست که شرکت تمام فرآیندهای مشابه در این حوزه را طی خواهد کرد و مسیر پیش روی آن برای دریافت تأییدیه واضح خواهد بود. در ادامه این موضوع را بیشتر بسط می‌دهیم.
همان طور که گفتیم، مسئولیت این طرح با معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری است. در کنار مدیریت نیازها و پاسخگویی به درخواست‌های شرکت‌های حاضر در فهرست، این سازمان برای تشخیص صلاحیت شرکت‌های جدید نیز یک سیستم ارزیابی تشکیل داده است که با بررسی مجموعه و خروجی‌های آن (محصول یا خدمت) رأی می‌دهد که آیا شرکت مذکور می‌تواند از حمایت های این حوزه استفاده کند یا خیر.
اولین قدم: این کار از طریق یک سیستم آنلاین صورت می‌گیرد که مجموعه های متقاضی می‌توانند درخواست خود برای ارزیابی را از طریق کارتاپل آن برای هر کالا یا خدمتی که مد نظرشان باشد اعلام کنند. به طور کلی طی سه ماه و تحت چند مرحله ارزیابی حضوری و غیرحضوری تصمیم گرفته می‌شود که یک مجموعه شرایط دریافت گواهی را دارد یا خیر.
مرحله اول: سیستم این سامانه از متقاضیان می‌خواهد که اطلاعات اولیه ای از محصول خود را در اختیار آن قرار دهند. در صورتی که این اطلاعات اولیه تأیید شود، یک ارزیاب برای مجموعه انتخاب می‌شود که در حوزه فعالیت شما متخصص بوده و می‌داند کدامیک از ویژگی های محصول شما در نگاه معاون علمی اهمیت بیشتری پیدا می‌کند.
مرحله دوم: ارتباط گرفتن ارزیاب با مجموعه و تحلیل محصول مرحله بعدی این فرآیند است. از این مرحله به بعد متقاضی دیگر نیازی نیست کاری انجام دهد و تنها باید منتظر اطلاع رسانی از طریق کارتاپل سیستم بماند.
مرحله آخر: اطلاعات اولیه معرفی محصول و گزارش ارزیاب سنگ بنای دریافت یا عدم دریافت تأییدیه از معاونت علمی خواهد بود. کمیته های داخلی این معاونت با بررسی مدارک و مشخصات، رای خواهند داد که آیا شما شرایط لازم برای دانش بنیان شدن را دارید یا خیر. در صورت تأیید کار به اتمام می‌رسد و مجموعه شما وارد فهرست شرکت ها می‌شود.
نکته قابل تامل این است که؛ برای نرم افزارهایی مثل پلتفرم های کریپتوکارنسی، این شرایط می‌توانند به سطح فناوری استفاده شده، توانایی میزبانی از حجم قابل توجهی کاربر، امنیت پلتفرم و انبوهی از مسائل ریز و درشت دیگر مربوط باشند که تنها یک کارشناس مطلع می‌تواند در این خصوص به شما مشاوره صحیح بدهد. این همان کاری است که در مجموعه ما انجام شده و صحت اطلاعات ارائه شده نیز به راحتی توسط منابعی که در اختیار شما قرار می‌گیرد، قابل اثبات است.
جمع بندی
در صورتی که هموطنان گرامی قصد دارند برای دریافت تأییدیه در این حوزه اقدام کنند، مجموعه فن بنیان آماده است تا خدمات خود را در سطوح مختلف در اختیار شما عزیزان قرار بدهد. از مشاوره و تحلیل پلتفرم تا فرآیند توسعه، چگونگی گذراندن مراحل ارزیابی و همچنین نحوه بهره برداری از حمایت ها پس از دریافت تأییدیه همگی جزو شرح وظایف کارشناسان خبره ما قرار گرفته و در این مسیر از کوله باری از تجربه استفاده می‌شود تا با کمترین هزینه و بیشترین احتمال موفقیت برای دریافت تأییدیه شما اقدام شود. تنها کافی است یک تماس با مجموعه ما بگیرید تا در این خصوص به صورت کامل مطلع شوید.
برای جلسه مشاوره لطفا فرم زیر را تکمیل نمایید و یا با شماره های درج شده تماس بگیرید.
